'มึงมันอ่อน!'
ประโยคง่ายๆ แต่แฝงคำดูถูกทำให้ชานยอลแทบจะอยากตั๊นหน้าทั้งคนรักเก่าและแฟนของคนรักเก่าให้จมดินไปพร้อมกัน
ใช่สิ เขามันอ่อนมากสินะ เยริมแฟนเก่าถึงได้ปันใจไปให้ไอ้หมอนั่น คนที่เขาก็ไม่รู้จักแต่ดันโผล่มาวันนี้พอดีตอนเยริมมาบอกเลิกเขา
อยู่ๆ มาบอกเลิกกันทั้งๆ ที่เขาดูแลเธอดีทุกอย่างมันก็ควรให้สงสัยว่าเพราะอะไรถึงได้ทิ้งกันไปแล้วคนรักก็ไม่ยอมพูดสักทีจนแฟนใหม่โผล่พรวดมาแล้วบอกว่า 'ลีลาบนเตียงของแกไงที่แย่ว่ะ'
คิดว่าเขาจะทำหน้ายังไงตอนได้ยินก็ต้องงงอยู่แล้ว จนกระทั่งเยริมบอกว่าใช่ แฟนใหม่ของเธอก็ตะโกนแบบนี้ต่อหน้าเขา
ปาร์คชานยอลชาไปทั้งแถบแบบที่ไม่รู้จะพูดยังไงต้องต่อยหน้าไอ้พวกนั้นให้ได้ ถ้าไม่ใช่ว่ามีคนมารั้งไว้
"หยุดก่อนชานยอล ใจเย็นไว้!" พยอนแบคฮยอนคือเพื่อนที่มักมาได้ถูกเวลาพอดีและทำให้เขาใจเย็นได้เสมอ
มือเรียวสวยพยายามบีบต้นแขนเขาไว้แน่นแล้วบอกทางสายตาว่ามันไม่คุ้มเลยที่นายจะแลกหมัดกับพวกนั้น
ชานยอลจึงค่อยใจเย็นและเดินจากมาแบบฮึดฮัด เขาเสียคนรักไปแต่ศักดิ์ศรีที่มีก็เสียไปด้วย ทำไมมันต้องเป็นแบบนี้
แน่นอนว่าสภาพจิตใจย่ำแย่ต้องมีเหล้าช่วย มือยกกระดกแก้วแล้วแก้วเล่าแม้แบคฮยอนจะห้ามเท่าไหร่ก็ไม่ฟัง แถมยังทำท่าจะไปคว้าเอาสาวขายบริการมาลองดูว่าตัวเองอ่อนจริงรึเปล่าด้วย
"พอ ชานยอลพอ!"
แบคฮยอนพยายามลากเพื่อนมาเซฟโซนก่อนอีกคนจะถูกสาวนั่งดริ้งหิ้วไปเป็นรอบที่สาม แล้วก็อีกครั้งที่ชานยอลบ่นดังๆ ข้างหู
"ทำไมวะ กูอ่อนตรงไหน"
พูดวนไปมาหลายรอบแล้วแต่เพราะความรัก แบคฮยอนก็ตอบกลับอย่างใจดี
"ไม่หรอกชานยอล นายเจ๋งที่สุดอยู่แล้ว" พูดปลอบก่อนอีกคนจะซบกับไหล่เขาอย่างว่าง่าย แบคฮยอนชินแล้วล่ะที่ชานยอลเมาแล้วอ้อนเขาอย่างนี้ เสียก็แต่ตอนไม่เมาอยากให้อ้อนบ้าง อีกคนกลับทำเป็นมองไม่เห็น
ใช่... พยอนแบคฮยอนแอบชอบเพื่อนตัวเองมานานแล้ว และชานยอลก็ไม่เคยรู้ตัวสักที
"ถ้ากูอ่อนจริง ต้องทำไงวะแบค"
แต่คนสติไม่มั่นคงกลับถามเขาในสิ่งที่อีกคนก็ไม่รู้จะตอบยังไง
"กะ ก็ต้องซ้อมมั้ง" แบคฮยอนคนซื่อตอบไปตามที่เขาเดา คนเราไม่เก่งด้านไหนก็ต้องซ้อมบ่อยๆ ใช่มั้ยละ แต่เอ่อ สำหรับชานยอลจะซ้อมไงดี
"งั้นมึงมาซ้อมกับกูมั้ย?" คนเมาย่อมพูดในสิ่งที่สมองไม่ได้กลั่นกรองมาก่อน ชานยอลรับรู้แค่ว่าถ้าอ่อนเกมก็ต้องซ้อมแล้วตั้งแต่เด็กเวลาซ้อมร้องเพลงหรือเล่นกีฬา เขาก็มีแบคฮยอนช่วยตลอดนี่นา
"ซะ ซ้อมเรื่องบนเตียงเนี่ยนะ!"
แต่แบคฮยอนยังไม่เมาแล้วเขาก็มีสติอยู่ บ้าหรือไงซ้อมกันเรื่องนั้น
"หรือมึงรังเกียจกู"
อีกฝ่ายดันพูดจาซะใจอ่อนยวบ เขาจะรังเกียจชานยอลได้อย่างไรแต่เรื่องซ้อมนี่มัน...
"อย่ารังเกียจกูเลย..." กำลังจะหันไปบอกให้ชานยอลตั้งสติแล้วแบคฮยอนก็ได้ยินชานยอลเอ่ยคำนี้
พลางดึงใบหน้าเขาเข้าไปใกล้
ริมฝีปากจรดกันทันทีเมื่อแบคฮยอนกำลังอ้าปากจะห้ามอีกฝ่าย เขารู้ชานยอลไม่มีสติแต่ทว่าเมื่อลิ้นร้อนทะลวงเข้ามาในปากอย่างจาบจ้วง แบคฮยอนก็เริ่มไม่มีสติเหมือนกัน
ไม่ใช่ว่าเขาดื่มเหล้าไม่ได้แต่เขาคออ่อน ยามชานยอลเริ่มเข้ามาเรื่อยๆ พร้อมป้อนจูบกรุ่นแอลกอฮอล์ให้แบคฮยอนจึงยิ่งกว่ารู้สึกเวียนหัว
ที่จริงชานยอลจูบเก่งมากๆ เลยล่ะ
ยิ่งนัวเนียลิ้นฟาดกระทบฟันเขายิ่งรู้สึก ชานยอลไม่ได้อ่อนเรื่องบนเตียงอย่างที่อีกฝ่ายบอกเลย แม้เขาเองจะไม่เคยเป็นแฟนกับใครแต่แบคฮยอนบอกได้ว่าร่างกายเขาเริ่มหลอมละลายแล้วในตอนนี้
"อ๊ะ อย่า ชานยอล"
กว่าจะรู้ตัวอีกที แบคฮยอนก็ไม่รู้ตัวว่ามาอยู่บนห้องในโรงแรมชั้นบนของผับได้อย่างไร เขาคออ่อนมากจริงๆ พอชานยอลป้อนเหล้าด้วยจูบที่สอง สติที่เคยมีก็หายไปหมดแล้ว และยิ่งมัวเมาเพิ่มอีกเมื่ออีกคนกำลังจูบเขาทั่วตัวแบบนี้
"แบคฮยอน ทำไมน่ากินขนาดนี้"
อีกคนไม่ฟังเขาเสียเลยแถมยังเปลื้องเสื้อผ้าออกหมดตัวอีก กายเนื้อสีออกแดงเพราะฤทธิ์เหล้ายิ่งพาให้ชานยอลโลมเลียอีกฝ่ายด้วยอารมณ์หื่นกระหาย ทำไมเขาถึงไม่เคยรู้เลยว่าเพื่อนตัวเล็กนั้นบอบบางและน่าโลมเลียไปทุกส่วนขนาดนี้
ชานยอลก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีสติจนทำร้ายเพื่อนหรอก แต่เขารู้สึกได้ว่าแบคฮยอนไม่ได้ขัดขืนจริงจังจึงลากลิ้นสากไปสัมผัสทุกส่วนแบบไม่เกรงใจ ส่วนกลางตัวเขาตื่นตั้งแต่เมื่อกี้แล้วและเขาก็รู้ว่าแบคฮยอนก็ตื่นเหมือนกัน
"ขอเถอะนะ แบคฮยอนอา"
หมดกัน จากที่พยายามขัดขืนพอประมาณแต่พอชานยอลพูดแบบนี้แบคฮยอนก็รู้ดีว่าไม่สามารถห้ามอะไรต่อไปได้แล้ว มือเรียวที่พยายามดันอีกฝ่ายออกจึงย้ายไปอยู่บนหลังกว้างเพื่อระบายความเสียวซ่านแทน
ชานยอลพอเห็นอีกฝ่ายไม่ขัดขืนแล้วก็ย่ามใจ จากที่ยุ่งอยู่กับแค่ส่วนบนพร้อมถอดอาภรณ์จากร่างบางแล้วก็ย้ายไปยุ่งกับส่วนล่างอีกคนทันที
ปากอิ่มครอบครองส่วนอ่อนไหวของแบคฮยอนแล้วก็หยอกล้อพลางขบกัดให้รู้ซึ้งถึงลีลา เรียกให้เจ้าของร่างเล็กต้องกลั้นเสียงครางอย่างยากลำบาก จนเมื่อชานยอลรูดรั้งเร็วขึ้นแบคฮยอนก็ต้องคว้าศีรษะคนบนร่างพร้อมร้องลั่น
"อ๊า ชานยอล บะ เบาๆ อ๊า ฮื้อ"
ราวกับอีกฝ่ายไม่ฟังกันสักนิดเมื่อชานยอลยังคงคิดว่าลีลาเขาต้องไม่เป็นรองใคร ปากใหญ่อมส่วนแข็งขืนของร่างเล็กไม่พอยังส่งลิ้นลามเลียไปทั่วเหมือนเสือกำลังเลียเลือดเหยื่อเสียให้เกลี้ยง ไม่สนใจเลยว่ามือหนึ่งของแบคฮยอนดึงผ้าปูแทบขาดแล้ว
"อา ชยอล อ๊า เร่งอีก อื้อ"
จากเสียงห้ามก็กลายเป็นร้องขอเมื่อความรู้สึกอัดแน่นจนแทบระเบิดออกมา เขาว่าแฟนเก่าชานยอลคงหาเรื่องเลิกมากกว่า เรื่องบนเตียงหรือลีลาอะไรไม่มีทั้งนั้นเพราะตอนนี้แบคฮยอนยิ่งกว่ามั่นใจว่าชานยอลเก่งเรื่องนี้ไม่แพ้ใครเลย
ความรู้สึกโงนเงนยิ่งกว่าขับเรือกลางน้ำเชี่ยว เมื่อจากที่รู้สึกไม่คุ้นก็กลายเป็นวูบโหวง จากนั้นก็เสียวซ่านและรู้สึกน้ำทะเลกระเซ็นเข้าเสากระโดงเรือไม่หยุดหย่อนจนเมื่อคลื่นถาโถมหนักเรือก็แตกกระจายแล้วแบคฮยอนก็ลอยโหวงกลับมาสู่อ้อมอกชานยอลแบบไม่รู้ตัว
"ผ่อนคลายนะ"
รู้สึกตัวอีกทีปากอิ่มที่เต็มไปด้วยหยาดน้ำก็จรดลงกับริมฝีปากสั่นระริกของแบคฮยอนอีกครั้ง ชานยอลประคองใบหน้าสวยติดจะแดงเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ด้วยมือขวา ส่วนมือซ้ายก็ลูบไล้ติ่งไตเพื่อสร้างอารมณ์ก่อนจะเลยเถิดไปช่องทางหยุ่น
"อื้อ ชานยอล เดี๋ยว"
เขาผละปากออกมาแป๊บเดียวพร้อมกับล้วงนิ้วเข้าหาแบคฮยินเบาๆ แต่กลับโดนอีกคนห้ามปรามไว้ ไหนว่าจะให้เขาไง
"รังเกียจเหรอ" กล่าวพลางทำสีหน้าเศร้าซึ่งนั่นก็ทำให้แบคฮยอนใจอ่อนยวบเลย
"มะ ไม่คือ อา ค่อยๆ หน่อย" พอได้ยินว่าไม่รังเกียจคนได้คืบก็จะเอาศอก สอดนิ้วเข้าแทรกอย่างจาบจ้วงแทบไม่ฟังเจ้าของบ่น
"ขอนะ" แต่ชานยอลรู้ว่าจะทำอย่างไรให้คนในอ้อมกอดยินยอมอย่างว่าง่าย เสียงทุ้มรื่นหูกล่าวอีกครั้งแล้วปากที่เคยส่งเสียงก็ถูกจัดการด้วยลมหายใจร้อนฉ่าเข้าไปแทน
"อืมมม"
แบคฮยอนลุกขึ้นมานั่งคุกเข่าเพื่อให้อีกฝ่ายสอดเข้าได้ถนัด มือน้อยทั้งสองรั้งไหล่กว้างและจิกเล็บลงไปบางครั้งยามที่ชานยอลแตะต้องโดนจุดสำคัญ ก้นงอนงามราวกับหญิงสาวแรกแย้มอยู่ไม่นิ่งต้องวนเวียนไปตามกำลังนิ้วอีกคนเพราะไม่อาจขัดขืน
ใช่ ตอนนี้แบคฮยอนยินยอมมอบกายและใจให้ชานยอลโดยสมบูรณ์แล้ว
"ขะ...เข้ามาก็ได้นะ"
เอ่ยอย่างขวยเขินเพราะตัวเองมีสติมากกว่าย่อมอายมากกว่า ซึ่งคนที่รออยู่แล้วก็รีบจัดให้ นิ้วที่ทำหน้าที่เอาออกมาแล้วแทรกด้วยแท่งร้อนขนาดใหญ่ทำเอาแบคฮยอนรู้สึกวูบจนต้องรั้งคอชานยอลไว้แล้วซบพลางขบปากแน่น
ก็รู้หรอกว่าจะเจ็บแต่ไม่รู้ว่าจะทำให้จุกและเสียวซ่านได้ขนาดนี้ ตอนนี้ขาทั้งสองข้างเลยสั่นหนักเพราะนั่งท่าคุกเข่ามาสักพักจนถึงตอนนี้ยิ่งสั่นเพราะแรงกระแทกอีกฝ่ายเริ่มถาโถม
ชานยอลประคองลูกนกตัวสั่นที่กอดคอเขาแน่นให้นอนแนบเตียงแล้วจากนั้นจึงใช้ท่อนแขนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อมาค้ำไว้ ปากร้อนตรงเข้าประกบปากสั่นที่แทบจะไร้ซึ่งเสียงเนื่องจากขนาดอันใหญ่โตของเขา พอปลอบประโลมได้สักพักจึงเริ่มขยับส่วนล่างอย่างไม่รีบร้อน
จากเบาๆ ก็เป็นเร่งเครื่องหน่อย จนตอนนี้เรือสำเภาลำใหม่พร้อมจะพาแบคฮยอนล่องไปในทะเลคลื่นแรงอีกครั้ง ทะเลที่ชื่อว่าชานยอลนั่นเอง
"อ้า ฮึก อื้อ อ๊า ชานยอลเร่งอีก อื้อ ชะ ชานยอล"
เสียงหวานครางกระเส่ามือน้อยข้างหนึ่งก็ยึดท่อนแขนแกร่งเบื้องหน้าส่วนอีกมือก็จับขาตัวเองให้อ้ากว้างรับแรงปรารถนาให้เต็มที่
สิ่งที่แบคฮยอนรับรู้คือชานยอลเก่งเรื่องอย่างว่าแน่นอนเพราะร่างใหญ่บนตัวเขาลูกเล่นแพรวพราวแถมยังจัดหนักจัดเต็มแบบที่เขาไม่ต้องเอ่ยปาก ทั้งขบกัดเม็ดทับทิมบนอกแล้วลามไปไซ้คอถึงกลางหน้าท้องล้วนทำให้แบคฮยอนพ่ายแพ้หมดรูปให้กับผู้ชายตรงหน้าคนนี้
ช่วงบนว่าเด็ดแล้ว ช่วงล่างชานยอลยิ่งเด็ดกว่าเมื่อแท่งเสากระโดงเรือสาดสั่นไม่หยุด กล้ามขาอันแข็งแรงก็ยังสร้างแรงต่อเนื่องได้แบบสบายๆ หลายครั้งที่ชานยอลเข้าถูกจุดเรียกให้แบคฮยอนผวาจนต้องกระโดดกอดอีกคนด้วยซ้ำไป แบคฮยอนแทบทนไม่ไหวแล้วกับความฮอตของคนตรงหน้านี้
"อื้ม แบคฮยอนอา อ่าส์"
เช่นกันชานยอลก็รู้สึกดีแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ส่วนบนของแบคฮยอนว่าหวานทุกตารางนิ้วตั้งแต่ปากสวยสีเชอร์ร่ยาวถึงแอ่งไหปลาร้างามเรื่อยไปถึงหน้าท้องราบและส่วนแกนกลางแล้ว
ส่วนที่กำลังตอดรัดเขาอยู่ก็ทำให้ชานยอลแทบบ้า มาถึงจุดยฝนี้ยอมรับว่าเขาไม่เมาเท่าไหร่แล้วแถมยังรู้ตัวดีว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่หากแต่หยุดไม่ได้ในเมื่อเขากำลังรู้สึกดีเหลือเกิน
ทำไมการกอดแบคฮยอนถึงได้สร้างความสุขให้เขาขนาดนี้ ก่อนหน้านี้ชานยอลคบกับเยริมก็เข้าใจว่าความรักคือตัวที่จะทำให้เขากับแฟนร่วมรักกันได้ดี
แต่ตอนนี้เขารู้แล้วว่ามันคือความเข้ากันได้ต่างหาก ชานยอลรู้ได้เลยว่าแบคฮยอนก็มีความสุขเหมือนกันกับเขา สังเกตเสียงครางหรือการตอดรัดไม่หยุดหย่อนนี้ก็รู้แล้วว่ามันดีขนาดไหน ร่างสูงเลยยิ่งกระแทกกระทั้นเข้าอย่างไม่กลัวเจ็บ ในเมื่อความสุขมันลอยอยู่ตรงหน้าเขาก็จะคว้ามาให้ได้
"อา จะไม่ไหวแล้ว อื้อ ชานยอลอ่า อื้ม"
แบคฮยอนก็รู้สึกว่าเรือสำเภาที่เขาอาศัยลำนี้ใกล้ถึงฝั่งเต็มที ปากน้อยเอ่ยชื่อคนที่แอบรักมานานแต่ครงนี้เขาอยู่ตรงหน้าและกำลังพาไปสวรรค์ด้วยเสียงดังเมื่อใกล้สุดแล้ว
"ทน อีกนิดแบคฮยอนอ่า"
ชานยอลก็เช่นกันเขาเพิ่งรู้ว่าคนตรงหน้านั่นคือคนที่ใช่ที่สุด เขามันโง่เองที่ไม่เคยหันมามองคนใกล้ตัวสักนิด แบคฮยอนดีกับเขามากมายแม้แต่ตอนนี้ที่ร่างกายสอดประสาน มันดีเสียจนต้องเร่งเครื่องชนให้สุด
"ฮ๊า อ๊าาาาา"
"อื้ม แบคฮยอน"
ซึ่งผลการเร่งสุดขีดก็ทำให้แบคฮยอนกรีดร้องสุดเสียง ร่างเล็กสั่นเทาเมื่อตัวเองกระโจนลงทะเลพร้อมตัวเหนียวเปียกไปด้วยคราบโคลนสีขาว ในขณะเดียวกันชานยอลก็เจาะรูที่เรือสำเร็จปล่อยให้น้ำทะเลขาวขุ่นไหลหลากเข้าท่วมกายเล็กสั่นระริก กากแต่รู้สึกด้วยหยาดเหงื่อถึงความสุขสมที่ได้รับพร้อมกัน
ร่างสูงทิ้งตัวลงกับเตียงแล้วลากคนที่เพิ่งไปล่องเรือด้วยกันมาให้เข้ามาแนบอกพลางก้มจูบกลางหัวด้วยความรู้สึกรัก
"ชอบฉันมานานเท่าไหร่แล้วแบคฮยอน"
ถามคำถามที่ตนแน่ใจจากกายสอดประสานแล้วชานยอลก็พบว่าคนในอ้อมกอดน่ารักกว่าเดิมเมื่แบคฮยอนเงยหน้าขึ้นมาพร้อมกับเอ่ยตะกุกตะกัก
"นะ นายรู้ได้ยังไง"
นอกจากหน้าแดงแล้วยังกำมือน้อยๆ ยันตัวเขาออกอีก ปาร์คชานยอลอาจจะอ่อนหัดจริงๆ ที่เพิ่งเห็นความน่ารักของคนข้างตัวคนนี้
"ก็ใครน้อ ขอซ้อมเรื่องบนเตียงก็ไม่ขัดขืนแถมยังรู้ใจฉันดีไปอีก" กล่าวอย่างอารมณ์ดีพลางมองคนตัวเล็กในอ้อมกอดตกใจอีกครั้ง
"นี่นายไม่ได้เมาเหรอ?" แบคฮยอนเพิ่งถึงบางอ้อเมื่อนึกได้ว่าชานยอลน่ะคอแข็งขนาดไหน
"ตอนแรกก็เมาเพราะคิดว่าอกหักน่ะ" เว้นวรรคพลางมองคนกลั้นหายใจฟังความนัย "แต่ก็เพิ่งรู้ว่าเราเข้ากันได้ขนาดนี้แถมนายยังไม่รังเกียจฮัน ก็เลยเมาแบคฮยอนแทนแล้วล่ะ" พูดเสร็จก็รับกำปั้นเล็กๆ ที่ออกมากับความเขินทันที
"ฮื่อ คนใจร้าย พอตอนเขาแอบชอบก็ทำเป็นไม่รู้ ต้องได้เสียกันถึงรู้เนี่ยนะ" พูดแล้วยังทำปากเบะอีกแน่ะ มันน่าจูบให้ปากบวมเลย
"สรุปว่าเรื่องบนเตียงฉันไม่อ่อนจริงๆ ใช่มั้ยล่ะ" ยกมุมปากข้างหนึ่งแล้วขมวดคิ้วถาม แบคฮยอนเขินจนแทบจะซุกให้จมอกชานยอลแล้วนะ
"ฮื่อ ก็งั้นๆ แหละ"
"งั้นๆ เหรอ แล้วใครน่ะครางแถมร้องสุดเสียงเลยนะเมื่อกี้" เอ่ยยั่วแล้วก็หอมแก้มนุ่มดังฟอด ให้ตายเถอะแบคฮยอนโหมดเขินอายทำไมเขาไม่เห็นมาก่อน ไม่งั้นก็ไม่ต้องเสียเวลาไปกับยัยหลวมโพรกอย่างเยริมนั่นแล้ว
"ฮือ ชานยอลอ่า อย่ารังแกแบ้ก" เสียงหงิงๆ อย่างกับลูกหมาแน่ะ
"งั้นไม่รังแกแต่รักเลยได้เปล่าล่ะ" พูดแล้วก็จับอีกคนมากอดแน่นให้จมอกอีกรอบแล้วจูบกระหม่อมรับขวัญอีกที
"ได้ไหมแบคฮยอน"
"ฮื่อ ก็เอาสิ" คนตัวเล็กเลยเอ่ยอย่างเลี่ยงไม่ได้
"งั้นเอาอีกนะ"
"ฮื่อ บ้า"
"ละรักป่ะล่ะ"
"กะ ก็รักสิ"
จากนั้นทุกอย่างก็เหมือนกับว่าคลื่นลมที่สงบได้หวนคืนมาอีกครั้งเมื่อแบคฮยอนจูบปิดปากคนพูดมากไปแต่ได้กลับมาเป็นการล่องเรือใหญ่ในคลื่นกระแสแรงรอบแล้วรอบเล่า
The End
เม้นในทวิตเตอร์ติดแท็ก #ชานแบคอ่อนซ้อม นะ
