[one shot] hot concert [Sehun x Junmyeon] NC-17

เวลาตอนนี้ก็ตีสองแล้ว จุนมยอนอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ล้มตัวลงนอน เขากำลังจะถามคนข้างตัวว่าปิดไฟเลยไหม ก็พบว่าอีกฝ่ายเปิดไลฟ์อินสตาแกรมซะงั้น

“อันยองงงงง”

เจ้าเด็กหัวฟูโอเซฮุนนึกครึ้มอะไรไม่รู้ ตัวเองนอนถอดเสื้ออยู่แต่ดันเปิดไอจีให้แฟนๆ เห็นกันหมด ร้อนถึงตัวเขาเองที่เป็นถึงลีดเดอร์ต้องแอบขยับผ้าห่มให้ และนั่นก็ทำให้แฟนๆ เห็นเขา คอมเมนท์รัวเข้ามาถามทันทีว่านี่ใช่ซูโฮไหม เด็กบ้าข้างๆ ก็หัวเราะแล้วตอบไปว่าใช่แล้ว คนที่นอนข้างกันก็คือจุนมยอนนั่นเอง

อันที่จริงเขาไม่ได้นอนถอดเสื้อเหมือนเซฮุนหรอกนะ แต่ก็อดเขินอายไม่ได้ เพราะตัวเองเพิ่งอาบน้ำเสร็จ ใบหน้าเกลี้ยงเกลาไม่มีสิวหรือริ้วรอยก็จริงแต่จะให้โชว์หน้าเต็มจอแบบเซฮุนน่ะ จุนมยอนก็ไม่กล้านักหรอก

“ออกมาเถอะน่า แฟนๆ ไม่ว่าหรอก”

พอเห็นเขาไม่โผล่หน้าไปในไลฟ์วีดิโอสักที เซฮุนก็เร่งยิกๆ จุนมยอนจึงยอมโผล่ไปใกล้หน้ากล้องสองครั้งแบบกวนๆ ซึ่งก็ได้ผลตอบรับดีมากเพราะแฟนๆ ส่งคอมเมนท์รูปหัวเราะมากันใหญ่ หลังจากนั้นเขาก็ได้แต่หลบหลังผ้าห่มนวมต่อไป

“เมื่อไหร่จะหยุดสักทีนะ”

จุนมยอนพูดเบาๆ แค่พอเซฮุนได้ยิน เขาเหนื่อยจากคอนเสิร์ตวันนี้มามาก อยากนอนจะตายแล้ว ถ้าไม่ติดว่าเจ้าเด็กบ้านี่เปิดไลฟ์อยู่ล่ะก็ จะลุกไปปิดไฟแล้วนอนให้รู้แล้วรู้รอดเลย

มือน้อยของคนพี่ยกขึ้นมาสะกิดน้องเล็กของวงยิกๆ สะกิดแล้วเจ้าตัวก็ยังไม่หันมา จุนมยอนก็สะกิดต่อไปเรื่อยๆ อีก เอาให้รู้ไปว่าใครจะแพ้ก่อนกัน ระหว่างเซฮุนที่มัวแต่เล่นสติ๊กเกอร์ในไลฟ์อินสตาแกรมกับตัวเขาที่สะกิดไหล่น้องอย่างไม่ยอมแพ้

สุดท้ายจุนมยอนก็ชนะ

ไม่รู้ว่าเพราะอินเตอร์เน็ตประเทศไทยสัญญาณห่วยหรือเป็นเพราะเซฮุนเบื่อสติ๊กเกอร์กันแน่ จู่ๆ นายตัวดีของจุนมยอนก็กดปิดไลฟ์อินสตาแกรมแล้วหันหน้ามามองเขาด้วยสายตามีเลศนัย

“เบื่อแล้วใช่มั้ย งั้นนอนเถอะ” จุนมยอนเอ่ยทักเมื่อเห็นอีกฝ่ายหยุดเล่น จากนั้นก็ทำท่าจะลุกไปปิดไฟนอนแต่ก็ลุกไปครึ่งตัวเท่านั้นเพราะมือข้างที่ยื่นไปสะกิดอีกฝ่ายถูกดึงไว้

“อะไรอีกเล่าเซฮุน” กล่าวด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด

“พี่จะหนีไปไหนเนี่ย”

“จะไปปิดไฟนอนไง”

“พี่ต้องรับผิดชอบผมก่อนสิ”

พอเจ้าเด็กตัวดีที่ดึงเขาไว้เอ่ยคำนี้ออกมา จุนมยอนก็งงไปเลย รับผิดชอบอะไรหว่า หรือน้องจะโกรธที่เขาสะกิดไม่หยุดเลยอารมณ์เสียกันเนี่ย

“พี่ว่านี่มันดึกแล้วนะ เราก็ทำงานมาเหนื่อยก็ควรจะปิดฟะ...”

จุนมยอนกำลังจะเทศน์ยาวอย่างที่ทำมาตลอด เพราะกับเซฮุนน่ะถ้าดุเฉยๆ ก็จะเถียงเอาอยู่นั่นแหละ ไม่ยอมทำตามคำสั่งเสียที แต่กลายเป็นว่าบ่นไปแค่ครึ่งทางก็โดนดึงให้เข้าไปใกล้อีกฝ่าย โดนปิดปากด้วยปากเสียอย่างนั้น

“อื้อ”

ร่างเล็กพยายามประท้วงด้วยการส่งเสียงแต่กลับไม่ได้ผลแถมยังโดนรั้งตัวให้เข้าไปใกล้อีกฝ่ายด้วย คราวนี้จุนมยอนเริ่มนิ่งเพราะเหมือนเขาจะรู้แล้วล่ะว่าทำไมต้องรับผิดชอบ ก็...ไอ้น้องชายของเซฮุนทิ่มหน้าขาเต็มๆ เลย

“สะกิดขนาดนั้น พี่รู้รึเปล่าว่ามันทำให้ผมตื่นน่ะ”

เซฮุนจูบเขาไปหนึ่งรอบจากนั้นก็พูดประโยคนี้ขึ้นมา

“ก็เราน่ะ...”

จุนมยอนกำลังจะแก้ตัวอีกรอบแต่คราวนี้ก็โดนปิดปากอีกครั้ง จากรอบแรกที่โดนดูดริมฝีปากเฉยๆ มารอบนี้ก็โดนงับปากเบาๆ ก่อนจะเอาลิ้นร้อนเข้ามากระหวัดเกี่ยวจนจุนมยอนเริ่มหัวหมุน สติยามที่โดนเซฮุนหยอกล้อแบบนี้ เขาบอกเลยว่าไม่เคยจะมี แม้อยากถามว่าจะไหวหรือเพราะวันนี้ทำงานกันมาเหนื่อยมาก แต่เจ้าแท่งแข็งๆ นั่นก็บอกเขาแล้วว่าไม่รอดแน่

มือใหญ่ที่รั้งเอวไว้เริ่มสอดเข้าไปใต้เสื้อยืดสีขาว หลังจากทำให้เคลิ้มด้วยการจูบปาก พอได้จังหวะ เซฮุนก็ไม่รอช้าที่จะถอดเสื้อ จากนั้นก็กอบโกยความหอมหวานจากจุดสีชมพูบนหน้าอกของจุนมยอนจนเรียกเสียงครางหวานออกมา

“อา...”

“ผมยังไม่ทันทำอะไรก็ครางแล้วเหรอ?”

“ก็เรานั่นแหละ อื้อ”

เป็นอีกครั้งที่จุนมยอนโดนเจ้าเด็กบ้านี่แกล้ง แม้ว่าการเป็นลีดเดอร์ที่ใจดีจะทำให้โดนเจ้าชานยอล จงอินหรือแบคฮยอนแกล้งบ่อยๆ แต่จุนมยอนอยากจะบอกเหลือเกินว่าคนที่แกล้งบ่อยสุดก็น้องเล็กขี้อายเซฮุนนี่แหละ ปากก็บอกว่าขี้อายแต่ดูเอาว่าตอนนี้ทำเรื่องหน้าไม่อายขนาดไหน เขากำลังจะตัดพ้อเพราะโดนแกล้งก็กลายเป็นว่าอีกฝ่ายเอามือไปเกาะกุมส่วนอ่อนไหว ส่วนปากก็วุ่นวายแถวๆ หน้าอกอีกด้วย

“เซฮุนนา ขยับเร็วอีกนิด” สุดท้ายก็ทนไม่ไหวแม้จะรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังแกล้งกันอยู่แต่ก็เอ่ยปากบอกให้เร่งเครื่องเสียอย่างนั้น

“รีบไปไหนเนี่ย” แต่ดันได้เสียงกลั้วหัวเราะกลับมา

“ก็วันนี้ทำงานหนะ อื้อ มาหนัก” จังหวะที่จะพูดทีไรก็เป็นต้องได้โดนสัมผัสตรงจุดอ่อนไหวเสียทุกครั้งไป

“ทำงานหนักแต่ทำน้องชายผมตื่นเองเนี่ยนะ?”

“มะ อื้อ ไม่ได้ตั้งใจนี่” ประคองเสียงพูดได้ลำบากทุกครั้ง บอกแล้วว่าน้องเล็กขี้อายน่ะไม่มีหรอก มีแต่น้องเล็กขี้แกล้งเนี่ยแหละจะเหมาะสมสุด

“พี่เหนื่อยก็ไม่ต้องขยับมากนะเดี๋ยวผมทำเอง”

พูดจบก็ไม่รอคำตอบใดๆ เซฮุนก็ผลักจุนมยอนให้นอนลงบนเตียงจากนั้นปลดกางเกงบ็อกเซอร์ตัวเดียวที่ใส่อยู่ เผยให้เห็นรูปร่างงาม สัดส่วนสามเหลี่ยมคว่ำตามแบบผู้ชายที่ออกกำลังกายประจำ สะโพกแข็งแรง บั้นท้ายแน่นและแน่นอนว่าส่วนนั้นแข็งขืนรอนานแล้ว

จุนมยอนไม่ใช่เด็กไม่รู้ความ เขาเองก็ถอดเสื้อผ้าออกเช่นกัน แต่เหมือนจะเร็วไม่พอกับความใจร้อนของอีกฝ่ายเพราะเขาเพิ่งจะถอดบ็อกเซอร์ลงนิดหน่อยก็โดนกระชากออกพร้อมกับเซฮุนโถมน้ำหนักตัวลงมาบังคับให้ต้องอ้าขารับอย่างเลี่ยงไม่ได้

“พี่จะต้องน่ารักน่ากินขนาดนี้ทุกครั้งเลยหรือไง” พูดข้างหูไม่พอ เซฮุนยังจูบไล่ตั้งแต่หน้าผากขาว จมูก ปาก คอ ขบทำรอยตรงช่วงหน้าท้องแบนราบให้จุนมยอนต้องแอ่นตัวขึ้นอย่างช่วยไม่ได้ จากนั้นก็เริ่มเร้าอารมณ์ด้วยการจูบปากอีกครั้ง

เซฮุนทำราวกับว่ากำลัง ‘กิน’ จุนมยอนอยู่จริงๆ ทั้งส่งลิ้นเข้าไปรับความหวานจากริมฝีปากงามแล้วยังเลื้อยมือไปมาทั่วร่างราวกับกำลังหยอกล้อให้ประสาทสัมผัสทั้งตัวของจุนมยอนได้รับรู้ความวาบหวามอย่างถ้วนทั่ว คล้ายการนวดก้อนแป้งขาวนวลก้อนหนึ่ง นวดให้อ่อนคามือ จากนั้นก็กลืนกินเข้าไป

“อา...” จุนมยอนครางอย่างหน้าไม่อาย มือหนึ่งจับผ้าปูที่นอนเพื่อลดความเกร็ง อีกมือจับศีรษะคนรักไว้ เพราะอีกฝ่ายเปลี่ยนจากการใช้ปากประกบปากไปเป็นปากประกบล่างแทน ทั้งดูด ดุน งับ เล่นเอาเจ้าของแท่งไอติมน้อยๆ ต้องสั่นสะท้าน ร้องขอทั้งความรุนแรงและความปราณีจนมั่วไปหมด จากนั้นก็ได้รับจนอิ่มเอิบต้องปลดปล่อยออกมาใส่ปากน้องอย่างไม่ทันตั้งตัว

“อืม... พี่อร่อยมาก รู้รึเปล่า” แลบลิ้นเลียปากตัวเองแล้วเซฮุนก็เอื้อมตัวไปหยิบเจลซึ่งอยู่ในกระเป๋าออกมาบีบใส่มือจากนั้นก็ทาเจลทั้งส่วนแข็งขืนของตัวเองและช่องทางของคนพี่พร้อมสอดนิ้วเข้าไปเตรียมตัวด้วย

“อ๊า เบาๆ ก่อนฮุน โอ๊ย” ไม่รู้ว่าเพราะยืนเกือบตลอดสามชั่วโมงหรือเปล่าทำให้ช่วงล่างเกร็งแน่นขนาดนี้ จุนมยอนแสบร้อนแม้จะมีเจลช่วย เล่นเอาเซฮุนต้องชะงัก ก่อนจะจูบซับเหงื่อให้พี่เบาๆ แล้วค่อยสอดนิ้วเข้าไปลึกอีกนิด

จูบพรมเกือบทั่วใบหน้าแล้วจุนมยอนก็เริ่มสงบลง ความเจ็บตอนเริ่มต้นก็เปลี่ยนเป็นความเสียวซ่านอย่างรวดเร็ว แม้จะเห็นว่าคนพี่เริ่มนิ่งแล้วแต่เซฮุนก็ยังไม่รีบดึงดันเข้าไป กลับเปลี่ยนเป็นจูบประกบปากเบาๆ ขบเม้มเรียกอารมณ์พร้อมเพิ่มนิ้วเปิดช่องทางไปอีกทีละน้อย จนกระทั่งสังเกตว่าคนใต้ร่างคลายมือออกจากผ้าปูที่นอนได้หน่อย ช่องทางก็คล้ายจะไม่เกร็งเท่าเก่าจึงเริ่มเสือกกายเข้าไปช้าๆ

“ผมจะค่อยๆ เข้าไปละนะ” เพราะเซฮุนรักจุนมยอน ดังนั้นเขาจึงกระซิบเสียงเบาด้วยคำพูดคล้ายจะขออนุญาต พอเจ้าของทางเข้านั้นไม่ขัดขืนก็ค่อยๆ เข้าไปอย่างที่บอกทีละนิดละน้อย

“อา... อืม เซฮุนอ่า เข้ามาทั้งหมดเลยก็ได้” แต่กลายเป็นว่าอารมณ์ของจุนมยอนเริ่มใกล้จะถึงขีดสุดอีกแล้ว จึงเร่งให้น้องรีบส่งความสุขเข้ามาเสียที

“พี่นี่มัน...” พูดกลั้วหัวเราะแล้วก็เสือกกายทีเดียวพรวด เล่นเอาคนร้องขอสะดุ้งกับขนาดอันใหญ่โตจากนั้นก็กระตุกตัวมากอดน้องอย่างห้ามตัวเองไม่ได้

“ไหนว่าจะเบาๆ ไงเล่า” บ่นกระปอดกระแปดเหมือนเด็กๆ หมดมาดพี่ชายลีดเดอร์แสนอบอุ่น กลายเป็นกระต่ายน้อยหน้าเบะไปในทันที

“ก็พี่บอกว่าเข้าทั้งหมดก็ทั้งหมดไง” ซึ่งก็อย่างที่บอกว่าน้องเล็กขี้แกล้งน่ะมีอยู่จริง ยิ้มจนตาหยีจากนั้นก็ทำหน้าตายคล้ายไม่รู้ว่าการกระทำของเขาทำเอาอีกฝ่ายต้องสะดุ้งมากอดขนาดนี้

“งั้นเอาออกเลย”

“ออกไม่ได้หรอก”

“ออกเดี๋ยวนี้ อื้อ!” กำลังจะใช้สิทธิ์คนรักอารมณ์ไม่ดี แต่ก็ไม่ทันได้ใช้แล้ว เพราะพอจุนมยอนบอกให้น้องถอนตัวออก ก็กลายเป็นว่าโดนรุกเข้าหนักเสียอย่างนั้น มือแข็งแรงผลักให้คนพี่ตัวเล็กล้มตัวลงกับเตียงแล้วจากนั้นสะโพกแกร่งของคนน้องก็ขยับอย่างเร็ว เล่นเอาจะร้องเพราะความเสียวก็ยังแทบไม่ไหวเพราะจังหวะที่เซฮุนขยับเข้าออกนั้น แม้ตอนเจ้านั่นไม่ขยายยังต้องบอกว่าแทบขาดใจ แล้วตอนนี้เหมือนจะใหญ่กว่าเดิมมาก ขาดใจแน่เลยทีนี้

“อา.....” แม้จะบอกว่าขาดใจตายแน่ๆ แต่มันก็ไม่ถึงขนาดนั้น สุดท้ายจุนมยอนก็กลั้นเสียงไม่ไหว ร้องออกมายามเมื่อส่วนนั้นของน้องกระทบกับช่องทางของเขาเสียงดังพึ่บพั่บ ยิ่งขยับก็เหมือนว่าเซฮุนยิ่งคึก จากเข้าออกไม่เร็วไม่ช้า ก็กลายเป็นเร็วสุดๆ แล้วในขณะที่ใกล้จะเห็นสวรรค์รำไร เจ้าตัวร้ายบนร่างจุนมยอนก็หยุดนิ่งเสียอย่างนั้น

“ยะ หยุดทำไม” บ่นออกไปด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด

“พี่รู้รึเปล่าว่าพี่น่ารักที่สุดในโลกเลยน่ะ” คาดว่าจะได้รอยยิ้มแสนทะเล้นตอบกลับมา แต่กลายเป็นคำชมว่าน่ารักซะงั้น เล่นเอาจุนมยอนไปต่อไม่ถูก อารมณ์เกือบขึ้นจนสุดแล้วหยุดลงตรงหน้าทำให้หงุดหงิดก็จริงแต่เขากลับงงมากกว่าว่าทำไมอีกฝ่ายมาชมกันดื้อๆ อย่างนี้

“นายต่างหากเล่า ที่น่ารัก” จุนมยอนเดาอารมณ์คนน้องไม่ถูก แต่ก็เอ็นดูเหลือหลาย จึงยกตัวขึ้นนิดหน่อย จากนั้นก็จุ๊บปากคนรักเบาๆ “คนน่ารักจะขยับได้รึยัง?” พร้อมกับถามว่าจะไปต่อหรือไม่?

“เนี่ย พี่ก็เป็นซะอย่างนี้” เซฮุนพูดจบก็ก้มลงจูบปากสวยอีกครั้ง ใช้ริมฝีปากบดบี้สักพักก็ให้ลิ้นช่วยคลายความร้อน จากนั้นก็ขยับท่อนล่างต่อราวกับเมื่อครู่ไม่เคยออกแรงใดๆ ทั้งสิ้น

“อา... อีกนิด อื้อ” ผละริมฝีปากให้คนพี่หายใจ ก่อนจะได้รับการร้องขอความรุนแรงด้านล่าง เล่นเอาเซฮุนทนไม่ไหว ในขณะที่ขยับส่วนล่างเร็วขึ้นอีกจังหวะ ก็ใช้ปากเร้าอารมณ์ด้วยการวุ่นวายกับหน้าอกจุนมยอนอีกครั้ง

ขยับไปขยับมาไม่กี่ทีก็ค้นพบคนพี่ตัวเล็กปลดปล่อยน้ำหวานออกมาจากส่วนล่างอีกครั้ง เซฮุนหัวเราะกับท่าทางอ่อนแรงของคนใต้ร่าง ดูสิ ตัวเขาเองเป็นคนทำทุกอย่าง นอกจากจะไม่ไปสักรอบแล้ว คนไม่ทำอะไรยังเสร็จก่อนเขาไปแล้วตั้งสองรอบเชียว

“พี่รีบเหรอเนี่ย รอผมด้วยสิ” พูดจบก็เปลี่ยนท่าให้คนรักนอนตะแคง จากนั้นก็นอนซ้อนด้านหลัง ยกขาเรียวขึ้น สอดกายเข้าแทรกแล้วขยับเข้าออกอีกครั้ง

อันที่จริงท่านี้ก็ลำบากไม่ใช่น้อยแต่เขาว่ามันก็ดีอยู่ เพราะการนอนซ้อนตัวแบบนี้ทำให้เจ้าโลกของเขาเข้าไปได้ลึกหน่อย แถมยังได้มองหน้าคนรักด้านข้างด้วย ซึ่งตรงนี้แหละที่เซฮุนภูมิใจ ใบหน้าทองคำของจุนมยอมน่ะ มองข้างๆ แล้วดูดีที่สุดเลย

“อื้ม” เสียงร้องประท้วงดังออกมาจากลำคอสวย เมื่อส่วนล่างทำงานไม่หยุด แล้วด้านบนยังโดนเซฮุนจูบปิดปากเสียอีก

“เหนื่อยหรือยังครับ?” ถามแล้วก็ไม่ต้องการคำตอบเพราะการกระแทกกระทั้นแรงขึ้นจนจุนมยอนต้องเอามือจับหมอนแน่นขึ้น ตาก็หลับแน่นเนื่องจากอาการเสียวไล่ไปตามท้องน้อยอีกแล้ว เซฮุนเห็นท่าทางนั้นก็หัวเราะเบาๆ สงสัยเขาต้องเร่งเครื่องให้ตัวเองเสร็จบ้างแล้วล่ะ ไม่อย่างนั้นคนรักตัวเล็กได้ไปสามรอบก่อนเขาอีกแน่ๆ

“อ๊า!” แล้วในที่สุดเซฮุนก็สมหวัง น้ำขุ่นๆ พุ่งเข้าช่องทางด้านหลังคนรักจนล้นออกมาพร้อมกับที่จุนมยอนก็ไปสวรรค์รอบที่สามเช่นกัน ส่ายศีรษะไปมาให้กับความเหนื่อยนี้ จากนั้นก็ถอนกายออก จูบพรมข้างขมับคนรัก แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานที่สุดที่เขาทำได้

“ขอบคุณมากนะครับที่พาผมขึ้นสวรรค์ จุนมยอนที่รัก”

แล้วจากนั้นเชยคางคนรักเข้ามาใกล้ก่อนจะประทับจูบลงไปอีกครั้ง

จูบอ่อนหวานหลังเสร็จกิจจบไป ทั้งคู่ก็หัวเราะให้กัน จุนมยอนตัดพ้อเรื่องทำให้เหนื่อยนิดหน่อย แต่พอเซฮุนอ้อนเหมือนเด็กๆ ก็ยอมแพ้ไม่บ่นแล้ว นอนกอดกันสักพักก็ปิดไฟแล้วนอน จากสะกิดเพื่อที่จะให้นอนกลายเป็นสะกิดแล้วได้เหงื่อแบบนี้ คราวหน้าจุนมยอนสัญญากับตัวเองแล้วว่าจะไม่สะกิดยิกๆ อีก คราวหน้าจะปิดไฟเลยล่ะ

เอ๊ะ? หรือถ้าปิดไฟเลยจะทำให้เซฮุนโมโหแล้วจัดการเขาอย่างหนักหน่วงแทนนะ

[end]

ลงเป็นน้ำจิ้มจ้ะ กำลังจะแต่งฟิคฮุนโฮเรื่องยาวเร็วๆ นี้

@noeybaekbd