จบคำเขาจับข้าให้ลุกขึ้นยืนแล้วอุ้มตัวลอยเข้าไปในบ้านทันที เพราะบ้านของเราหลังเล็กนิดเดียวแถมไม่มีห้องมากมายเจ้าชานก็เลยอุ้มข้ามาถึงเตียงแล้วทุ่มสุดแรง มือหนาจับเสื้อตัวเองแล้วถอดออกทันทีให้เห็นมัดกล้ามที่ได้จากการออกแรงทุกวันและแผลเป็นมากมายที่เขาบอกว่าได้มาจากการฝึกโหดในสมัยเด็ก
ร่างสูงเข้ามาคร่อมข้าที่นอนเอามือยันตัวไว้ข้างหนึ่ง คิ้วขมวดพร้อมกับถามข้าว่าไม่กินข้าวแล้วใช่มั้ย พอข้าพยักหน้าแล้วลูบอกแกร่งของเขาเล่น เจ้าชานก็ก้มลงมามอบจูบหวานให้ทันที มือหนาล้วงเข้าไปใต้เสื้อข้าพลางมอบสัมผัสวาบหวามที่จุดสำคัญบนอกทั้งสอง
“อื้อ”
ข้าเลยครางอย่างอดไม่ไหวแม้ปากจะยังไม่ถอนออกจากกันแต่มือเจ้าชานที่เชี่ยวชาญนั้นกำลังทำให้ข้าเสียวซ่านไปทั้งตัว พอดูดปากข้าจนสมใจอยากเจ้าชานก็ถอดเสื้อออกพร้อมกางเกงออกไปด้วย ใบหน้าได้รูปยิ้มออกมาเมื่อข้าทำสีหน้าเขินอาย
ถึงจะได้กันมาหลายครั้งแล้วแต่เจ้าชานโหมดหื่นนี่ทำให้ข้าเขินอายได้ทุกรอบสิน่า
ปากหนาเข้ามาจูบที่ปากข้าอีกครั้งก่อนจะไล่ลงไปที่แก้ม คาง คอ ไล้ตรงไหปลาร้า หยุดทำรอยนิดหน่อยตรงอกน้อย เรียกให้ข้าหายใจไม่ทั่วท้องเมื่อเขาทำแบบนั้น จากนั้นจึงไล่ลงไปที่หน้าท้องเรียบของข้า ไหนว่าข้าอ้วนไง ดูสิตอนนี้เขาจูบจนทำให้ข้าเกร็งหน้าท้องแล้วรู้สึกวูบโหวงไปหมด
“อ๊ะ เจ้าชาน อ๊า”
สุดท้ายปากซุกซนก็จบลงที่จุดอ่อนไหวกลางตัวข้า เจ้าชานใช้ปากครอบส่วนนั้นจนหมดแล้วก็เริ่มทำการ ‘กิน’ เหมือนทุกครั้ง ข้าส่งเสียงครางตามจังหวะที่ร่างสูงสร้าง มือหนึ่งกำผ้าปูที่นอนไว้อีกมือก็จับที่หัวของเขาเพื่อผ่อนคลายอารมณ์ที่พุ่งขึ้นสูงอย่างฉุดไม่อยู่
“อ๊า เจ้าชาน อีกนิด อ๊าส์”
จนข้ารู้สึกเหมือนกำลังกระโดดลงแม่น้ำที่ไหลเชี่ยวกราด เจ้าชานก็เงยหน้ามาสบตาพร้อมกับมอบจูบให้อีกครั้ง
จูบรสชาติหวานนี้เขาจะมอบให้ข้าทุกครั้งที่เขา ‘กิน’ ข้าเสร็จไปหนึ่งรอบ ข้ารู้ว่าต่อจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น ระหว่างที่เขาจูบ ขาทั้งสองข้างจึงยกขึ้นหนีบกลางลำตัวของคนด้านบนอย่างรู้งาน มือก็จับกางเกงเขาพร้อมช่วยปลดปล่อยส่วนอ่อนไหวที่แข็งขืนของชานยอลขึ้นมา เขาครางอย่างพอใจเมื่อข้าจับตรงนั้น
“ดีมากแบคฮยอน”
เจ้าชานชมมาก็ทำให้ดีใจเมื่อเขาพอใจ ข้าจับส่วนนั้นรูดรั้งขึ้นลงขณะที่เขาก็ดูดดุนที่ปากและอกน้อยของข้าก็ทำให้สักพักมือข้าเปียกชื้น เจ้าชานไม่รอจังหวะเอาส่วนนั้นเข้ามาแทรกกายข้าทันทีทำให้รู้สึกโหวงในท้องทันที
“อ๊า เจ้าชาน ค่อยๆ อื้อ”
เหมือนเสียงข้าจะเข้าไม่ถึงหูเขาเมื่อสิ่งนั้นยังคงแทรกเข้ามาในช่องทางเรื่อยๆ ข้ากัดฟันเล็กน้อยเมื่อรู้สึกอึดอัด แต่สักพักเจ้าชานขยับก็ทำให้รู้สึกดีขึ้น จนเมื่อเขาขยับไม่ทันใจข้าก็กระแทกช่วยอีกแรง
“อื้ม แบคฮยอน เจ้าเยี่ยมมาก”
อีกฝ่ายชมข้าไม่ขาดปากทำให้หายเหนื่อยไปเลย พอรู้สึกเหมือนว่ายน้ำเข้าใกล้เกาะสวรรค์เจ้าชานก็เร่งจังหวะขึ้นมาก ข้าแทบหอบเหนื่อยเมื่อตามเขาไม่ทัน แต่พอรู้สึกเหมือนจะหมดลมก็รู้สึกตัวลอยราวกับกำลังลอยตัวในน้ำทะเลใส น้ำทะเลที่ชื่อว่าชานยอล
“ที่จริงเหงื่อข้าออกเยอะกว่าตอนขุดดินอีกแน่ะ” หลังกิจกรรมบนเตียงเสร็จ ข้าก็สังเกตเห็นเหงื่อเย็นชื้นของตัวเอง
“หมายความว่ายังไง”
“ถ้าเจ้าอยากให้ข้าออกกำลังก็ชวนมาทำบนเตียงก็ได้นะเจ้าชาน” พูดพลางแลบลิ้นทะเล้น หวังจะยั่วเจ้าชานคนหน้านิ่ง
“งั้นเจ้าได้ออกกำลังสมใจแน่” แต่กลายเป็นต้องหน้าซีดเมื่อเจ้าชานทำท่าจะมาต่ออีกยกแบบไม่ทันตั้งตัว มือหนามาจับขาให้แยกออกพร้อมการสอดใส่ทันที
เดี๋ยวสิ เจ้าชานคนบ้า ไม่อยากให้ข้าอ้วนขนาดนั้นเลยเรอะ
“ดะเดี๋ยว นี่เจ้าไม่อยากให้ข้าอ้วนว่างั้น”
“ใช่”
ตอบตรงเกินไปแล้ว ข้าเลยแกล้งหุบขาแล้วทำหน้างอน
“หมายความว่าถ้าข้าอ้วน เจ้าจะไม่รักข้างั้นสิ”
“ไม่ใช่สักหน่อย แต่ข้าไม่อยากเห็นเจ้าสุขภาพไม่ดี” เจ้าชานขมวดคิ้วแล้วกล่าวเสียงน้อยใจ
“งั้นจะต่ออีกรอบทำไม” แต่ข้าก็น้อยใจอยู่นะ ขอถามหน่อยสิ
“เพราะ...รักเจ้าล่ะมั้ง”
แต่กลายเป็นคำตอบของเจ้าชานทำให้ขาที่หุบอยู่อ้ากว้าง พร้อมกับยิ้มที่ไม่ยอมหุบด้วย
“ข้าก็รักเจ้า เจ้าชานของข้า”
แล้วการว่ายน้ำเพื่อเข้าสู่เกาะสวรรค์ในห้องนอนของเราก็เริ่มต้นอีกครั้ง...
No comments:
Post a Comment