Friday, March 20, 2015

Give me a baby - 7 [NC-17]

Cut scene พี่ชานเขาอยากสอบสวนกันบนเตียงง่ะ

ปลดเข็มขัดแล้วกางเกงสแลคที่แบคฮยอนใส่ไปทำงานก็ถูกปลดออกทันทีแบบไม่ทันได้ท้วง พอร้องว่าเดี๋ยวก่อน ชานยอลก็จัดการจูบเข้าที่ปากคนมีความลับเข้าทันทีแบบไม่ให้ตั้งตัว มือน้อยจึงทำได้แค่คล้องไว้ที่คอแกร่งเพื่อปลดปล่อยอารมณ์ที่โดนจาบจ้วงโดยลิ้นสาก

ชานยอลนั้นมีทั้งความรู้สึกโกรธและน้อยใจที่ถูกหลอกผสมกันอยู่ มันมีความหงุดหงิดเข้าร่วมด้วยไม่น้อยจึงทำให้รสจูบนั้นหนักหน่วงจนแบคฮยอนต้องเอามือมาคอยดันๆ หน้าอกแกร่งเป็นพักๆ ด้วยกลัวปากจะพังเสียก่อน

เรียกเลือดนิดหน่อยเมื่อชานยอลกัดเข้าที่ปากคนสวยจากนั้นจึงผละออกมาให้ได้หายใจพร้อมถามคำถามที่อยากถามกับจำเลยในคืนนี้

“เด็กคนนั้น...คยองซูจะอยู่จนถึงเมื่อไหร่”
“สองเดือน อ๊ะ”

แบคฮยอนตอบตามที่คยองซูบอก กำลังจะอธิบายว่าน้องมาเพราะอะไรชานยอลก็ปลดบ็อกเซอร์ของเขาพร้อมกับกุมส่วนอ่อนไหวไว้พลางลูบหัวให้ตื่น

“อ๊า พี่ชาน อื้ม ค่อยๆ อ๊า”

ลูบหัวแบคน้อยไม่พอชานยอลยังเอาอีกมือมาปลดกระดุมเสื้อเขาอีก ปลดจนหมดก็เห็นติ่งไตสีชมพูเต่งตามแรงอารมณ์ก็ลูบไล้พร้อมเอาปากกัดเบาๆ ให้เสียวซ่านไปทั้งตัว แบคฮยอนรู้สึกเลยว่าร่างเขาเกร็งสุดขีดเมื่อชานยอลเอาแต่ใจอย่างนี้ หากแต่ก็ไม่ปฏิเสธว่ามันก็รู้สึกดีมากๆ เช่นกัน

“เขามาทำไม”
“มาหา อื้อ ผม เพราะผม อ๊า ไม่ได้ติดต่อเขา โอ้ว สามสัปดาห์แล้ว อื้ม”

แบคฮยอนตอบอย่างยากลำบากสุดๆ เมื่อชานยอลชักแท่งไอศกรีมของเขาเข้าออกช้าบ้างเร็วบ้างตามความพอใจของคำตอบ มือหนาข้างหนึ่งจับด้านล่าง อีกมือจับบน ส่วนปากก็โลมเลียหน้าท้องเลยไปหน้าขาไม่หยุดหย่อน

ให้ตายเถอะเหมือนกำลังโดนสอบสวนโดยคุณตำรวจโรคจิตเลย

“อ๊ะ พี่ชาน เร่งอีก อื้อ อย่าแกล้งสิ ขอร้องล่ะ อ๊า อย่างนั้น”

เขาเกือบจะไปถึงฝั่งฝันแล้วเมื่อชานยอลเร่งความเร็วในการชัก หากแต่เมื่อใกล้ถึงชานยอลก็แกล้งหยุดซะงั้น แล้วพอขอร้องให้ไปต่อ ร่างสูงก็หัวเราะหึหึในลำคอก่อนจะทำให้ต่อจนเสร็จ

“นี่สำหรับการลงโทษที่ไม่ยอมบอกนะครับ”

พอปล่อยให้เขาถึงฝั่งแล้วชานยอลก็ปลดกางเกงของตัวเองบ้างก่อนจะนั่งขอบเตียงแล้วบังคับให้เขาคุกเข่าต่อหน้า

“ช่วยทำให้พี่พอใจนะคนสวย”

ราวกับชานยอลคนใจดีหายไปเมื่อเขาทำผิดอย่างการปิดเรื่องคยองซูเป็นความลับ เมื่อชานยอลคนใจร้ายนั่งอ้าขาต่อหน้าเขาแล้วบังคับให้เขาทำอย่างนี้ อันที่จริงมันก็ไม่น่าเกลียดเมื่อเขาก็เคยทำให้แล้ว แต่พอเน้นคำว่าพอใจแบคฮยอนก็ต้องคิดหนัก

“เร็วสิทูนหัว”

เพราะยังมีความผิดแบคฮยอนก็เลยไม่กล้าอิดออดมากนัก มือน้อยประคองส่วนคับพองของชานยอลพร้อมกับอมทั้งแท่งเข้าปากอย่างเลี่ยงไม่ได้ มันคับปากเขาเหมือนทุกครั้งที่เคยทำจึงค่อนข้างลำบากกับปากเล็ก แต่เพราะชานยอลเป็นคนสอนเขาเองว่าทำแบบไหนถึงจะดี ฟันเล็กจึงขบกัดเบาๆ ให้คนตัวสูงเสียวเล่น

“อื้ม อย่างนั้นแหละ”

ชานยอลเอามือหนึ่งค้ำเตียงและอีกมือก็ถูท้ายทอยอีกคนด้วยความเสียวซ่าน เพราะเขาอยากลงโทษแบคฮยอนจึงให้อีกคนทำให้เขาพอใจ มันเลยดีมากขนาดนี้ ปกติแบคฮยอนไม่ค่อยทำแบบนี้ให้เขาเพราะปากกับชานยอลน้อยขนาดไม่สัมพันธ์กันเท่าไหร่ รู้งี้ให้คนตัวเล็กโดนทำโทษตั้งนานแล้วเพราะมันดีเหลือเกิน

แบคฮยอนก็รู้สึกเหมือนจะหายใจไม่ออกเมื่อต้องอมแท่งไฟที่ใหญ่กว่าปากตัวเอง มือน้อยค่อยๆ ประคองก้อนถ่านแท่งไฟไปด้วยเพื่อปลุกอารมณ์คนเป็นพี่ไปอีก เขาก็ไม่เคยทำให้ใครขนาดนี้ไม่รู้จะดีหรือเปล่า แต่จากการที่ชานยอลยังคงถูท้ายทอยเขาไปมาพร้อมกับกดหัวเขาให้จมกับเก้านิ้วมหึมานั่นก็คงเรียกว่าดีไม่น้อย

“แบค อย่างนั้น อ่าส์”

อมและดูดสลับกับขบกัดเม้มตามอารมณ์สักพักน้ำก็หลากเต็มปากเขา มันเยอะจนต้องกลืนบางส่วนก็ทำให้แบคฮยอนติดใจไม่น้อยในรสชาติความรักที่ชานยอลมอบให้ แต่กำลังจะช่วยทำความสะอาดก็โดนอุ้มให้หลังลงกระแทกเตียงอีกครั้งจากอารมณ์ดิบเถื่อนของคนตรงหน้าซะงั้น

“แล้วจะเอายังไงต่อ หืม?”
“ก็จะบอกเลิก อะ อ้า”

อาจเพราะต้องการลงโทษชานยอลจึงสอดใส่แบบไม่บอกกล่าว มือหนาแหวกขาเล็กให้เป็นรูปตัวเอ็มแล้วก็เอาส่วนกลางตัวที่ยังไม่ยอมสงบเข้ากระแทกทันทีจนคนโดนแทบจุก

แบคฮยอนก็รู้สึกเหมือนข้างในจะร้าวเป็นเสี่ยงๆ เมื่อไม่มีสารหล่อลื่นใดช่วยเหลือ เขาไม่รู้หรอกว่าชานยอลรู้ดีว่าแบคฮยอนไม่ต้องการสารหล่อลื่นเพราะเจ้าตัวสร้างเองได้แล้ว

สาวเข้าสาวออกเหมือนการสอบสวนเรื่องครั้งนี้ได้สักพักแบคฮยอนก็รู้สึกว่าจะแตะสวรรค์อยู่ปริ่มๆ นับวันร่างกายที่ตอบสนองต่อชานยอลก็ชักจะแปลกไปเรื่อยๆ เพราะตอนแรกเจ็บช่องทางเจียนจะขาดใจแต่พอเข้าออกไปได้สักพักก็รู้สึกดีจนต้องจับผ้าปูไว้ไม่ให้ตัวลอยไปนอกหน้าต่างนั่น

“อ๊ะ พี่ชาน ผม จะเลิก อื้อ กับคยอง อ๊า อยู่แล้วนะ”
“อื้ม ก็ดี”

รู้สึกว่าชานยอลเร่งจังหวะเร็วเกินไปเหมือนยังไม่พอใจคำตอบของเขาแบคฮยอนก็ละล่ำละลักตอบอีกทีเพื่อให้คนตัวสูงพอใจ แต่ที่ไหนได้ ชานยอลกลับกระแทกเข้ามาหนักกว่าเดิมลึกกว่าเดิมอีก มันทำให้เขารู้สึกว่าสวรรค์ที่ต้องการอยู่ไม่ไกล สักพักร่างเล็กก็กระโจนตัวจากเตียงเอามือมาจับไหล่คนขึ้นคร่อมไว้อย่างอดไม่ไหวเพราะมันถึงฝั่งจากช่องทางด้านหลังอย่างไม่รู้ตัวอีกแล้ว

“แฮ่ก จริงๆ นะ อ๊า ขอเวลาสองเดือนจะค่อยๆ บอกเลิกนะ”
“อื้ม แฮ่ก ได้สิที่รักของผม”

ชานยอลที่แตะขอบไม่นานจากนั้นก็ตอบรับพร้อมกับจูบขมับนวลที่เต็มไปด้วยเหงื่อเพื่อตอบรับคำอุทธรณ์ของนักโทษที่ยอมสารภาพทุกข้อหาเหมือนกัน

“แต่วันนี้ต้องโดนลงโทษจนกว่าพี่จะพอใจนะ โอเคไหม” ผละร่างบางออกจากกอดแล้วแก้เสื้อเชิ๊ตออกจากร่างแบคฮยอนทั้งๆ ที่ส่วนนั้นยังเชื่อมต่อกันพลางก้มลงชิมอกขาวต่อทันที

“ผมยอมพี่แล้วทุกอย่าง” ก่อนคำตอบจะออกทำนองยอมใจเมื่อเขายอมชานยอลทุกอย่างแล้วจริงๆ

ยอมยกทั้งกายทั้งใจให้ไปหมดเลย


..........................................................................................................
คยองมาละป่วนเล็กๆ เลยนะ แต่พี่ชานนี่ขี้หวงจริงๆ ถ่อว แค่นี้ต้องทำโทษ
แต่พี่ว่าทำโทษงี้ก็ดีนะ จะได้มีลูกเร็วๆ ฮ่าๆ
ตอนหน้าไม่มีเอนซีละจ้า พี่ขอโทษจริงๆ ที่มันมีติดๆ กันอ่า
ขอบคุณที่มาฟินด้วยกันนะ
เยิฟนะ #ยกมดลูกให้แบค
,พี่เนย @noeybaekbd
…………………………………………………………………………..


No comments:

Post a Comment