[OS] หนึ่งวันของว่าที่คุณพ่อชานยอล – Chanbaek, Kaisoo

ลิ้นสองลิ้นเกี่ยวกระหวัดกันไปมา ผมถือโอกาสชิมรสป๊อบคอร์นในปากเขา และแบคฮยอนก็แย่งชิงน้ำเลี้ยงจากผมเหมือนกัน สักพักอารมณ์ต่อเข้ากันติดมือผมก็ลูบไปที่สะโพกใหญ่ บีบแน่นที่ก้นนุ่ม ปากที่ซุกซนก็เริ่มลุกลามไปซอกคอขาวของคนในอ้อมกอด แวะดูดดึงให้มีรอยขึ้นสีหน่อยก็ลากมือไปใต้เสื้อให้คนตัวอวบ พอมือเจอจุดสีชมพูใต้อก แบคฮยอนก็ครางเสียงหวานให้ได้ใจ

“อา...”

มือเรียวขยุ้มหัวผมเมื่อโดนกระตุ้นตรงจุด ผมยกมุมปากยิ้มอย่างพอใจแล้วจึงถือโอกาสซุกเข้าไปที่เสื้อตัวโคร่ง ใช้ปากดูดดึงช่อดอกไม้เล็กๆ ที่กลางอกให้ชื่นใจ มือก็ไล้ไปที่หน้าท้องใหญ่นูนของอีกคนให้เสียวซ่าน ลูบวนจนพอใจก็ผละไปลูบตรงจุดอ่อนไหว ให้คนบนตักครางเสียให้พอ

“ชานยอล อา...ค่อยๆ อ๊ะ”

เสียงหวานกรีดร้องเล็กน้อยเมื่อจู่ๆ ผมก็เอาหัวตัวเองออกจากเสื้อเขาแล้วยกตัวให้ว่าที่คุณแม่นั่งคร่อมตัก ก้นงอนนุ่มนั่งทับน้องชายผมอย่างจัง รู้สึกถึงน้ำหนักของคนอวบ แม้จะไม่ได้หนักให้ขาเจ็บ แต่ก็กระตุ้นส่วนล่างของผมได้ดี ปากที่ไม่ชอบอยู่ว่างจึงชิมของหวานจากปากจิ้มลิ้มอีกครั้ง ลิ้นร้อนพันกันนัวเนียมือข้างล่างก็พันกันอีนุงตุงนังเมื่อแบคฮยอนพยายามจะช่วยงัดของแข็งใต้ร่มผ้าออกมา ในขณะที่ผมก็ลูบไล้เบาๆ ที่ส่วนของเขาเหมือนกัน

จนในที่สุดร่างอวบก็ยอมแพ้ ยอมเอามือเรียวของตนมาลูบไล้ใต้เสื้อเบาๆ ผมถึงกับหลุดเสียงครางเมื่อมือน้อยๆ สะกิดที่จุดยุทธศาสตร์ใต้เสื้อหนา พอรู้สึกว่าเสื้อมันเป็นของเกะกะก็เลยช่วยกันดึงออกไป ร่างกายส่วนบนเราจึงได้สัมผัสซึ่งกันและกัน

เมื่อปากเริ่มเจ่อ พื้นที่ทุกซอกฟันไม่มีอากาศให้หายใจ ผมจึงผละออกจากปากสวยแล้วทำตัวยุ่งกับยอดอกที่ชูช่อรอรับ ดูดดุนให้พอใจ มือก็เป็นพัลวันเมื่อเสียงหวานครางดังเรื่อยๆ ตั้งแต่เขาท้องเขาก็มักจะถึงเส้นชัยด้วยความว่องไวเสมอ ครั้งนี้ก็เช่นกัน มือหนาของผมทำงานไม่กี่ที มือเรียวก็ขยุ้มผมแล้วกรีดร้องเสียงดังปล่อยให้เยลลี่สี่ขุ่นไหลย้อยไปบนมือผม เหมือนแม่หมูจะหิวอีกรอบ ปากเล็กจึงพยายามก้มลงชิมเยลลี่ของตัวเองอย่างห้ามใจไม่อยู่ พอท่าไม่ถนัดก็ถือโอกาสผละออกจากตักผมไปนั่งคุกเข่าอยู่หน้าโซฟา แล้วพยายามดูดดุนทั้งมือผมและส่วนกลางลำตัวสลับไปมา

“โอ๊ว แบคฮยอน”

ด้วยลีลารักที่ไม่เคยเป็นรองใคร แบคฮยอนครอบส่วนของผมด้วยความเคยชิน แม้จะไม่สามารถยัดเข้าปากไปจนสุด แต่ลิ้นน้อยก็พยายามทำหน้าที่ของมันเต็มที่ ยามนี้เจ้าน้องชายผมจึงอึดอัดขัดสนอยากได้สิ่งมาช่วยทำให้ทุเลาสุดๆ แต่ราวกับพระเจ้าที่มีชื่อว่าแบคฮยอนกำลังแกล้ง เมื่อจังหวะใกล้ถึงสุดๆ แบคฮยอนกลับผ่อนจังหวะลง เจ้าน้องชายของผมเลยเหมือนกำลังวิ่งแล้วสะดุดหลายครั้งไม่ถึงเส้นชัยสักที

“อย่าแกล้งสิครับที่รัก”

ทนไม่ไหวต้องจับใบหน้าน่ารักให้เงยมาสบตากัน ที่แท้เจ้าตัวกำลังสนุกเลยยิ้มซะตาหวานเยิ้ม อา... ต้องลงโทษซะแล้ว เลยช้อนแขนแม่แมวจอมซนขึ้นมาแล้วยกทั้งตัวอุ้มไปที่ห้องนอนเพื่อลงโทษสถานหนักฐานแกล้งพ่อแมว แบคฮยอนสะดุ้งเล็กน้อย เพราะต้องสัมผัสกับส่วนที่ตื่นของผมตลอดทางจากโซฟาไปห้องนอน แม้จะไม่นานนักแต่หน้าสวยก็ขึ้นสีระเรื่อพอให้หลงใหลไม่เบา

“รู้มั้ยแกล้งกันจะต้องโดนลงโทษ”

“ไม่รู้” ก้มหน้าราวกับสำนึกผิด แต่ผมรู้แล้วล่ะ ว่าแอบยิ้ม

“ต้องโดนแบบนี้นะครับคนสวย”

พูดจบก็จบก็วางเขาลงเตียงอย่างนุ่มนวล ถอดกางเกงและชั้นในก่อนจะเอื้อมมือไปหัวเตียงหยิบหลอดเจลสีใส บีบส่วนหนึ่งมาโปะที่บั้นท้ายงามแล้วอีกส่วนที่น้องชายซึ่งตื่นรอจนค้างแข็ง ถอดกางเกงและชั้นในของตัวเองบ้าง จากนั้นจึงจับแม่แมวจอมแสบให้นอนตะแคงข้าง ค่อยๆ สอดนิ้วเข้าไปที่ช่องสีสวยของแม่แมวเบาๆ เนื้อเจลเย็นๆ ค่อยแทรกซึมเข้าไปตามมืออย่างอ่อนโยน อันที่จริงจะเรียกว่าลงโทษคงไม่ถูกนักเมื่อแม่แมวครางเสียงพอใจอยู่ไม่ขาด

“อือ เย็น อ๊า ค่อยๆ อ๊ะ โอเค เข้าได้ๆ”

เสียงหวานบรรยายเหมือนกำลังพากย์กีฬาเมื่อผมเห็นว่าเขาพร้อมจึงพยายามเสือกกายส่วนหนึ่งเข้าไปลงโทษให้สมกับที่แกล้งกัน แต่ก็เหมือนพระเจ้าที่ชื่อแบคฮยอนนั้นไม่เคยเสียท่าให้กับมนุษย์ตัวจ้อยอย่างผม เมื่อขาข้างหนึ่งของเขายกมาพาดไหล่ผมเพื่อจะให้ท่านี้ถนัดมากขึ้น ซึ่งผมก็ยินดีเพราะมันทำให้เราเข้าใกล้กันได้อีกนิด ด้วยท่านี้จะไม่ทำให้หน้าท้องนูนของเขาต้องขัดขวางกิจกรรมรักของเรา

“สุด..อา...แล้ว จะขยับล่ะนะครับ” กระซิบเสียงเบา เขาไม่ได้ตัวคนเดียวทำอะไรก็ควรถามนิดนึง

“ได้ อะ อ๊ะ”

พอคนตัวเล็กอนุญาต ส่วนที่มันคับพองก็เรียกร้องให้ทำตามที่อยาก สะโพกแกร่งขยับเข้าออกเป็นจังหวะทันที มือข้างหนึ่งค้ำไว้ข้างตัวแบคฮยอนในขณะที่มืออีกข้างช่วยส่วนแกนกลางของเขาให้มีจังหวะไปพร้อมกัน แบคฮยอนชันขาข้างที่เคยวางบนไหล่เข้ามาแล้วเอามือจับให้ผมซุกได้ถนัดอีกนิด ในขณะที่มืออีกข้างขยำผ้าปูเป็นรอย คงเพราะเมื่อกี้ยอมอดทนมานานเส้นชัยของผมจึงขยับออกไปไม่มีสิ้นสุด แม้จะขยับไปกี่จังหวะก็ไม่เป็นผล จนมือที่ปรนเปรอให้คนตัวเล็กเปื้อนเยลลี่อีกครั้งสิ่งที่ค้างแข็งของตัวเองก็ไม่ผลิตน้ำเสียที

“เปลี่ยนท่าได้นะ” ร่างอวบถาม เมื่อเห็นผมทรมานอยู่นาน

“แต่ท่าก้มมันไม่เห็นหน้าแบคฮยอน”

“ฟังเสียงเอาสิที่รัก”

นิ้วเรียวยกมาจุ๊ปากผมแล้วเจ้าตัวก็ขยับจากนอนตะแคงเป็นคุกเข่าเหมือนแม่แมวกำลังจะเดินไปกินน้ำที่หัวเตียง ผมที่ปวดหนึบไม่หายเลยต้องยอมเลยตามเลยแม้จะไม่อยากสุดขอบแบบไม่เห็นหน้าเขาแต่เพราะท้องนูนใหญ่ไม่อำนวยท่าธรรมดา งั้นเอาท่าแมวก็คงเหมาะกับแม่แมวดีนะ

“อ๊าส์  เข้ามาอีก ชานยอล อ๊ะ”

ตามที่เขาบอกว่าจะร้องครางเพื่อช่วยกระตุ้น พอผมพยายามค่อยๆ สอดใส่ เสียงหวานก็ร้องให้อยากเข้าไปเรื่อยๆ จนสุดแล้วผมก็เอามือหนึ่งประคองท้องนูนไว้ อีกมือก็จับหัวเตียงเพื่อให้เขาเอาแขนมาทาบทับยึดเป็นหลักไว้ เสียงหวานครางกระเส่าตลอดเวลาที่จังหวะขยับ เร่งส่งให้เส้นชัยขยับเข้ามาไม่น้อย แม้จะรู้สึกเหมือนมันทรมานคนใต้ร่างแต่เพราะเขายินดีที่จะทำพร้อมอ้าปากครางให้เร่งจังหวะเลยทำให้ส่วนสะโพกขยับไม่หยุด ช่องทางที่คุ้นเคยตอบรับเหมือนเคยจึงช่วยอีกทาง ในที่สุดฝั่งฝันก็มาถึง แม่แมวถึงกับทรุดตัวลงนอนทันทีที่ผมถอนกายออก ตาฉ่ำเยิ้มดูอ่อนแรงแต่ก็มีแววยินดีที่เราสุขสม ผมมองแล้วก็จูบที่กลุ่มผมนุ่มไปหนึ่งที เพราะค้างหลายจังหวะทำให้ร่างกายอ่อนเพลียเมื่อยล้าเหลือกำลัง งั้นอีกยกไว้ต่อกลางคืนละกัน ฮ่าๆ

“รักนะครับ แม่แมว”

“อื้ม รักเหมือนกัน พ่อแมว” พูดจบก็ซุกลงที่อกผมอย่างน่ารัก เฮ้อ รักหมดใจแล้วคนนี้

กลับไปเม้นให้พี่ที่เด็กดีด้วยนะ จุ๊บๆ

http://writer.dek-d.com/KyuNoeyBD/writer/view.php?id=1245542

ฟัดกันจนพอใจแล้วก็สงสารน้องเวนดี้เล็กๆ นะครับ แหม่ แย่งความสนใจเมียจากน้องเวนดี้มาที่ตัวเองนี่ผมโคตรภูมิใจ พอถึงตรงนี้แบคฮยอนก็บ่นว่าหิว แหงล่ะ พึ่งใช้พลังงานไปเยอะ ก็ต้องหิวเป็นธรรมดา ร่างอวบจึงขอนอนพักก่อนจะชี้นิ้วสั่งให้ผมไปทำกับข้าวที่ครัว ฟังไม่ผิดครับชี้นิ้วสั่งเลย ซึ่งผมก็ต้องทำอย่างทันทีเลยด้วย เพราะเมียคือที่หนึ่งครับ แม้จะเหนื่อยไม่แพ้กัน แต่ถ้าเมียสั่งก็ต้องทำตามห้ามบ่น

แล้วอาหารเย็นหน้าตาน่าทานอันมีชื่อสวยหรูว่าบิบิมบับก็ได้เวลายกออกมาเสิร์ฟ อันที่จริงผมเหนื่อยมาก เลยไม่อยากทำอะไรที่ยุ่งยากครับ บิบิมบับนี่ง่ายสุดละ เอาทุกอย่างในตู้เย็นมาใส่รวมกัน ตอกไข่แล้วอุ่นนิดหน่อยก็ได้ที่ พออาหารเย็นมา คุณแม่ท้องป่องก็นั่งหน้าใสรอที่โต๊ะกินข้าวแล้ว

“มีอย่างเดียวเหรอ”

“พี่เห็นเราหิวเลยทำอะไรง่ายๆ จะได้เสร็จไวๆ น่ะ แบคฮยอนจะเอาอะไรเพิ่มมั้ย”

“อยากได้อีกสักอย่าง เนื้อย่างอ่ะ นะๆ” พูดไม่พอ เอาช้อนมาอมเล่นแล้วทำตาปริบๆ อีก ถ้าคิดว่าน่ารักละก็ ถูกต้องเลย

“อ่า งั้นรอแป๊บนึงนะ” แล้วแม่หมูก็แผลงฤทธิ์ครับ ผมก็คิดอยู่ว่าจะพอกินไหม ทำไมซื้อหวยไม่ถูกอย่างนี้ ก็ได้แต่บ่นในใจไปล่ะ รักไปแล้วให้ทำไง ทำได้ก็คือไปเอาเนื้อในตู้เย็นมาหั่นนิดหน่อยแล้วคลุกกับซีอิ้วไปย่างครับ เฮ้อ ผมก็หิวนะ แต่เมียหิวก็ต้องทำให้เมีย

สุดท้ายเนื้อในตู้เย็นก็โดนกำจัดเกือบหมดด้วยฝีมือแม่หมูแบคฮยอนครับ เฮ้อ ดีนะที่เงินสะสมมีเยอะ ไม่งั้นล่ะก็แย่เลย ตั้งแต่แบคฮยอนท้อง ผมก็ให้ออกจากงานครับ อยากให้เขาสบาย แต่ที่จริงก็สบายเกินไปเพราะแบคฮยอนไม่ทำงานบ้าง อาหารก็ทำไม่เป็น ก็ผมนี่แหละทำให้ แต่ก็อย่างที่บอก รักไปแล้วให้ทำยังไงล่ะ ก็ต้องรักต่อไป ไม่รักเมียให้รักใคร เนอะ

กินเสร็จก็ไปนอนแผ่อยู่บนโซฟาหน้าทีวีต่อ แบคฮยอนเขาถือว่าทำน้องเวนดี้งอน เลยจะง้อน้องเขาด้วยการย้อนดูรีรันอีกรอบครับ แหม่ สบายกว่าพระราชาก็เมียผมล่ะครับ กินข้าวแล้วก็กินป๊อบคอร์นต่อ ดูทีวีร้องเพลงตามน้องเวนดี้อีกต่างหาก

“โยดา บ่นอะไร” แน่ะ พอไม่อ้อนเอาของกินก็กลับมาเป็นโยดาเหมือนเดิมครับ

“เปล่าครับที่รัก ป๊อบคอร์นพอมั้ย” ผมในชุดผ้ากันเปื้อนผีน้อยเจสเปอร์โงหัวจากอ่างล้างจานไปถามถึงข้างโซฟาเลย

“ไม่มีอะไร จะดูน้องเวนดี้ต่อ ห้ามกวนนะ” อ่ะ โอเคกลับไปล้างจานต่อ

“ได้ครับแม่ทูนหัวของพี่”

“ล้างจานดีๆ นะ ห้ามทำแตก” แน่ะ เดินมาถึงอ่างล้างจานก็มีย้ำอีก

“ครับคุณแม่น้องเจสเปอร์”

“รีบล้างแล้วรีบมาล่ะ คิดถึง”

“ครับสุดที่รักแล้วจะ...” เอ้อ คุณได้ยินแบบผมมั้ย อะไรนะรีบมา คิดถึงเหรอ โอ๊ย จากทำกับข้าวให้เมียก็ฟินได้ เพิ่มเป็นล้างจานให้เมียก็ฟินได้ครับ ผมนี่วิ่งสี่คูณร้อยไปหอมแก้มแบคฮยอนทั้งๆ ที่มีฟองจากน้ำยาล้างจานเลย

“สกปรกอ่ะ ฮื้อ”

“รอแป๊บนึงนะครับ” ยิ้มหวานแล้วก็รีบมาล้างจานแบบทำสถิติโลก นึกว่าจะสนใจแต่น้องเวนดี้ในทีวีแล้วทิ้งผมซะแล้ว แก้มนวลขึ้นสีระเรื่อเบาๆ หลังจากโดนหอมนี่มันน่าฟัดที่สุดเลย

ล้างจานเสร็จก็รีบเข้าไปนั่งข้างคนน่ารักที่วางถังป๊อบคอร์นเปล่าไว้ที่โต๊ะข้างๆ น้องเวนดี้คนสวยก็จบไลฟ์เพอร์ฟอร์มานซ์แล้ว พอไปถึงแบคฮยอนเลยหันหน้ามาพอดีกับที่ผมไปถึง ทนไม่ไหวก็จูบเบาๆ ที่ริมฝีปากนั้นไปแถมกอดแน่นๆ ด้วย แก้มแดงหันหน้าไปอีกข้างด้วยความอาย ผมเลยหมายจะขอต่อรอบคืนนี้อีกสักหน่อย

“คืนนี้ขออีกรอบนะแบคฮยอน” กระซิบข้างหูให้อีกคนเขิน ตาหยีค้อนนิดหน่อย

“ไม่เอาอ่ะ พอแล้ว”

“แต่ผมไม่พออ่ะ เห็นแม่แมวแล้วอยากฟัด”

“ไม่ให้แล้ว เหนื่อย”

“แต่วันนี้วันหยุดผมนะ พรุ่งนี้ต้องไปทำงานแล้วขอกำลังใจหน่อย”

“ก็พักสิ จะได้ไปทำงานได้”

“นะๆ” พยายามทำตาโตอ้อนเข้าไว้

“อยากนอนอ่ะ นะๆ นอนกอดพอนะ” พอผมพยายามอ้อนไป แบคฮยอนก็อ้อนกลับมาแบบน่ารักกว่า ก็ต้องยอมรับว่าอย่างผมจะทำตาหวานแก้มป่องใส่ใครนี่มันน่ารักน้อยกว่าคนอื่นแน่ๆ แต่คนในอ้อมกอดตอนนี้ทำได้น่ารักสุดๆ อ่ะครับรักเมียก็ต้องยอมเมีย ใครเคยบอกไว้นะ

“งั้นนอนกอดก็ได้ครับ” ยอมรับอย่างจำใจ

“โยดาน่ารักที่สุดเลย” หอมแก้มฟอดนึงด้วย อ่า งั้นไม่งอนละกันนะครับเมีย

อ่า สุดท้ายละครับผมขึ้นต้นว่าไงนะ อ๋อ วันหยุดควรเป็นของใครก็ควรเป็นของเมียอยู่ดีครับ ตั้งแต่เช้าก็ทำทุกอย่างให้เมียตลอด ทั้งทำกับข้าว หรือตามใจเรื่องอื่นๆ เกือบทุกเรื่อง แต่ถึงยังไงก็เพราะรักแหละครับถึงยอม ตอนนี้ผมคงต้องขอตัวไปขัดลำกล้องเบาๆ ก่อนนอนเพราะนอนกอดเฉยๆ นี่ทรมานถึงเช้าแน่ๆ แบคฮยอนน่ากินแค่ไหนผมว่าคุณคงรู้ ดังนั้นต้องทำให้ตัวเองหมดอารมณ์ซะก่อนถึงนอนกับเขาได้สงบ ไปล่ะครับ บาย

......................................................

พอเป็นชานแบคละพี่เหมือนแผ่นตกร่องเลย

มันสะดุดหน่อยๆ เพราะเขินอาย แต่ก็ยังมีความด้านพอที่จะเอามาลง 55

ช่วยเม้นหน่อยละกันเนอะว่าอ่านแล้วเป็นไงมั่ง

ต่อจากวันช็อตนี้คงเป็นเรื่องใสๆ ละนะ พี่เหนื่อยละ แต่งแบบมีเอนซีนี่กินพลังงานจริงๆ

ขอบคุณที่มาอ่านและขอแท็ก #noeybaekbdsf หน่อยนะครัช

.............................................................